CLASSPATH, Build path, Include path

 

CLASSPATH: یک متغیر در Environment variables و حاوی کتابخانه و dependency هایی هستش که هنگام Run-time و Compile-time مورد استفاده برنامه های جاوا قرار میگیره.

این متغیر برای استفاده System ClassLoader ماشین Java طراحی شده و حاوی کلاسهای کامپایل شده bytecode(در Java با پسوند class یا JAr) و کلاسهای کامپایل شده nativecode(در C با پسوند o. یا obj.) هستش. درواقع CLASSPATH بخشی از پکیج پلتفرم Java هستش و به برنامه java یا javac اعلام میکنه که کلاسهای کامپایل شده در کجا قرار دارن.

بصورت پیشفرض، محل فیزیکی CLASSPATH به پوشه "جاری پروژه" و پوشه lib در JDK/JRE نصب شده اشاره میکنه. اما اگر بخوایید میتونید این مسیر رو تغییر بدید.

نکته: با اضافه کردن کتابخانه به محل فیزیکی CLASSPATH، کتابخانه مورد نظر در تمام پروژه ها (system-wide) در دسترس قرار میگیرن، لیکن بصورت Relative link.

توجه: هرگز بصورت دستی مسیرهای jre/lib و jre/lib/ext رو داخل متغیر CLASSPATH اضافه نکنید، این مسیرها توسط ماشین جاوا بصورت خودکار پیمایش خواهند شد.

نکته: مقدار متغیر CLASSPATH میتونه توسط پارامتر -cp در برنامه java و javac یا پراپرتی Class-Path در فایل manifest.mf تغییر پیدا کنه. اما در نهایت پراپرتی Class-Path نسبت به متغیر CLASSPATH و پارامتر -cp اولویت داره! یعنی Class-Path property > CLASSPATH > -cp

نکته 2: در صورت وجود یک کتابخانه تکراری در همه مسیرهای موجود در متغیر CLASSPATH، همیشه اولین مسیر انتخاب خواهد شد.

نکته 3: تنظیمات متغیر CLASSPATH در برنامه IntelliJ IDEA در مسیر File -> Project structure -> Global libraries قرار داره و در برنامه Eclipse در مسیر Preferences -> [Java/C] -> Build path -> Classpath قرار داره.

 

 تشریح ClassNotFoundException و NoClassDefFoundError:

- مشکل ClassNotFoundException: از نوع Exception هستش و زمانی پرتاب میشه که ماشین جاوا بصورت Dynamic سعی در load کردن کلاس موردنظر حین Run-time از مسیر CLASSPATH کنه اما نتونه پیداش کنه.

- مشکل NoClassDefFoundError: از نوع Error هستش و زمانی بوجود میاد که کلاس موردنظر در مسیر CLASSPATH حین Compile-time وجود داره اما حین Run-time وجود نداره.

 

Build path: مسیری هست که برای تولید/compile پروژه طراحی شده، حاوی سورس ها و کتابخانه های پروژه هستش، بخشی از workspace ویرایشگر هستش، به ویرایشگر/IDE اعلام میکنه که فایلهای سورس پروژه در کجا قرار دارن... این مسیر مخصوص ویرایشگر/IDE هستش و در هر ویرایشگری به محل متفاوتی اشاره میکنه. (مثل VSCode, Eclipse, IntelliJ IDEA, Borland...)

 

Include path: مسیر هست که برای parse کردن فایلهای پروژه طراحی شده، میتونه حاوی فایلهای header، سورس یا inc باشه، کد completion ویرایشگر رو اعمال میکنه و کلاً برای پیدا کردن محتوا و منابع استفاده شده در پروژه هستش.
نکته: در Include path آدرس های path داده شده باید بصورت relative باشن تا بتونن توسط IDE پردازش بشن. (relative path = ./file.jpg, absoloute path = c:\www\root\test\file.jpg)

exit و مصرف حافظه در PHP

 

ظاهراً در PHP هرچیزی بعد از دستور exit بصورت ناقص(؟) پردازش میشه ولی بصورت کامل حافظه مورد نیازش رو allocate میکنه...

 

خروجی یک صفحه ساده:

<?php

echo memory_get_usage();

// 217992

 

خروجی یک صفحه متغیر دار ولی exit شده:

<?php

echo memory_get_usage();

// 220552

exit; // <---------- !!

$simpleVar = 'abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
echo $simpleVar; 

#5 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- فراموش نکنید که مقدار صفت android:updatePeriodMillis در تگ <appwidget-provider فایل xml/widget_info.xml بیانگر تایمری هست که کالبک onUpdate کلاس ویدجت صدا زده میشه.

 

2- در metadata ویدجت، مقدار صفت android:minHeight و android:minWidth تعیین کننده حداقل اندازه ویدجت هستش که باید 72dp (یعنی 1x1) باشه. ولی صفت android:layout_width و android:layout_height در layout ویدجت، تعیین کننده اندازه کنونی ویدجت هستش.

 

3- از انجایی که List متدی برای اضافه کردن عنصر نداره و سایزش هم ثابت هست، برای تبدیل Array به ArrayList باید به این روش عمل کنید:

ArrayList<String> _arrayList = new ArrayList<String>(Arrays.asList(myArray));

 

4- برای چک کردن وجود یک مقدار در آرایه کافیست به این صورت عمل کنید:

Arrays.asList(myArray).contains(targetValue);

 

5- نکته جزیی: فراموش نکنید که HashMap در جاوا در واقع همون data structure هستش و نه آرایه!

#4 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- برای رفع خطای OutOfMemory هنگام کار با تصاویر راه های زیر رو دنبال کنید:

- مقدار خاصیت largeHeap در فایل مانیفست رو true قرار بدید.

- سعی کنید از LRU cache manager استفاده کنید.
- تصاویر رو compress کنید.
- کدهارو بررسی کنید که memory leak رخ نداده باشه. (که 90% بخاطر بی توجهی به  activity life cycle رخ میده)
- برای سرویس ها و Toast ها از ApplicationContext استفاده کنید.
- دقت کنید که broadcast receiver ها رو Unreg کنید.
- همه Observer ها رو بعد از استفاده delete کنید.
- همه resource ها رو(مثل XML) بعد از استفاده destroy کنید.

مقاله کامل و قابل فهم از حافظه Stack و حافظه Heap.

 

2- مقدار صفت android:targetSdkVersion در تگ uses-sdk فایل AndroidManifest.xml، به دستگاه با نسخه مشابه SDK فرمان میده که سیستم compability رو غیرفعال کنه. بنابراین سرعت پردازش برنامه افزایش و کارایی برنامه بهبود پیدا می کنه.

 

3- یادتون باشه که synchronized و Thread-Safe در جاوا یک مفهوم دارن: دسترسی همزمان به کد توسط چند Thread بدون بروز مشکلات. یعنی کد/متد synchronized اجازه دسترسی همزمان چند Thread به کد/متد رو نمیده، پس Thread ها باید نوبتی به کد/متد دسترسی پیدا کنن بنابراین آخرین وضعیت کد/متد در همه Thread ها مشترک هستش.

نکته: این مسئله فقط در مورد برنامه های Multi-Thread صدق میکنه و نه Single-Thread.

 

4- برای حل مشکل minSdk(API x) != deviceSdk(API y) در Android Studio یکی از راه های زیر رو دنبال کنید:

راه اول: داخل گوشی/emulator به مسیر Settings -> منوی Developer options برید و گزینه USB debugging رو فعال کنید.
راه دوم: زمانی که گوشی/emulator رو وصل می کنید، داخل گوشی پنجره Allow USB Debugging باز میشه که حاوی fingerprint هم هست... اون رو ALLOW کنید.
راه سوم: مطمعن شید که حافظه گوشی/emulator پر نشده باشه... اگر شده خالیش کنید.
راه چهارم: داخل گوشی/emulator به مسیر Settings -> منوی Storage برید و از بالا options رو باز کنید، سپس گزینه USB computer connection رو بزنید و نهایتا Media device MTP رو فعال کنید. (اگر درست نشد، Camera device رو فعال کنید)
راه پنجم: نسخه targetSdkVersion و compileSdkVersion رو یکی کنید.
راه ششم: فایل build.gradle رو باز کنید و مقدار عددی minSdkVersion رو به مقدار عددی deviceSdk تغییر بدید.
راه هفتم: داخل Android Studio به منوی Tools -> گزینه Android برید و ADB Integration رو فعال کنید.
راه هشتم: داخل Android Studio به قسمت Build Tools Version برید و نسخه رو به مقدار عددی minSdk یا deviceSdk تغییر بدید.
راه نهم: کلاً از device های سری Preview, N, L استفاده نکنید.

تعریف Version و اصول Versioning

• Version چیست

Version یا همون نسخه، مشخصه ای برای دسته بندی وضعیت محصول منتشر شده و [مختصر] شرحی از تغییرات انجام گرفته هستش.

به این معنی که Version یک محصول، بیانگر حال و روز کنونی و مقدار بهبود یافتگی اون محصول هستش... یا حتی آینده ای که در انتظارشه

مشخصه Version می تونه بصورت عدد، کلمه و تاریخ باشه; یا حتی هر سه:

Major.Minor.Micro/Patch[.Build] [ReleaseState] [Architecture] [Date] [Time]

#3 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- با اضافه کردن خاصیت android:supportsRtl="true" در تگ application فایل AndroidManifiest.xml، مشکل راست به چپ صفحات preferences تون حل خواهد شد. (برای اندروید 4.2 به بعد)

 

2- آیا میدونید هیچ تفاوتی بین fill_parent و match_parent در خاصیت عناصر گرافیکی وجود نداره و هر دو دارای مقدار 1- هستند؟

این مسئله فقط یک تغییر نام جزیی بوده که از API 8 به بعد صورت گرفته و پیشنهاد شده که از match_parent استفاده بشه.

 

3- از انجایی که SharedPreference ها عملیات read/write برروی دیسک انجام میدن و معمولاً هم در متد OnCreate() یا OnResume() فراخوانی و load می شن، پس بهتره در thread غیر از UI اعمال بشن، تا برنامه رو دچار وقفه نکنن.

همچنین لازم نیست نگران تعدد عملیات باشید، چراکه SharedPreference یک شی Singleton هست و فقط یکبار بارگذاری میشه.

 

4- در بیشتر مواقع با استفاده از عبارات زیر در تعاریف HttpURLConnection کدتون، خطای recvfrom failed: ECONNRESET (Connection reset by peer) برطرف خواهد شد:

System.setProperty("http.keepAlive", "false");
myHttpUrlConnection.setRequestProperty("connection", "close");

 

5- برای حل مشکل GC overhead limit exceeded در برنامه Eclipse کافیه ظرفیت حافظه Heap این برنامه رو در فایل eclipse.ini تغییر بدید:

-XX:MaxPermSize=1024m
-Xms512m
-Xmx1024m

مقایسه پروتکل های //:git و //:ssh و //:https

 

برنامه Git برای کار با repository، پنج پروتکل در اختیار ما گذاشته که هرکدوم مزایا و معایب خودشونو دارن... این پروتکل ها:

1- File (یا همون Local protocol)

2- HTTP (یا همون Dumb protocol)

3- HTTPS (یا همون Smart protocol)

4- SSh

5- Git

هستن. اما از کدوم پروتکل باید استفاده کنیم؟ کدوم پروتکل امنیت بیشتری داره؟ و کدوم پروتکل سرعت بیشتری داره؟

 

شیوه درست صدازدن Superclass ها در Activity

شیوه درست صدا زدن Superclass ها در Activity اندروید:

// Called after onCreate has finished, use to restore UI state
@Override
public void onRestoreInstanceState(Bundle savedInstanceState)
{
    super.onRestoreInstanceState(savedInstanceState); // Always call the superclass method at FIRST.

    // Restore UI state from the savedInstanceState.
    // This bundle has also been passed to onCreate.
    // Will only be called if the Activity has been
    // killed by the system since it was last visible.
}

// Called before subsequent visible lifetimes for an activity process.
@Override
public void onRestart()
{
    super.onRestart(); // Always call the superclass method at FIRST.

    // Load changes knowing that the Activity has already
    // been visible within this process.
}

// Called at the start of the visible lifetime.
@Override
public void onStart()
{
    super.onStart(); // Always call the superclass method at FIRST.

    // Apply any required UI change now that the Activity is visible.
}

// Called at the start of the active lifetime.
@Override
public void onResume()
{
    // Resume any paused UI updates, threads, or processes required
    // by the Activity but suspended when it was inactive.

    super.onResume(); // Always call the superclass method at LAST.
}

// Called to save UI state changes at the end of the active lifecycle.
@Override
public void onSaveInstanceState(Bundle savedInstanceState)
{
    // Save UI state changes to the savedInstanceState.
    // This bundle will be passed to onCreate and
    // onRestoreInstanceState if the process is
    // killed and restarted by the run time.
    super.onSaveInstanceState(savedInstanceState); // Always call the superclass method at LAST.
}

// Called at the end of the active lifetime.
@Override
public void onPause()
{
    // Suspend UI updates, threads, or CPU intensive processes
    // that don't need to be updated when the Activity isn't
    // the active foreground Activity.
    super.onPause(); // Always call the superclass method at LAST.
}

// Called at the end of the visible lifetime.
@Override
public void onStop()
{
    super.onStop(); // Always call the superclass method at FIRST.

    // Suspend remaining UI updates, threads, or processing
    // that aren't required when the Activity isn't visible.
    // Persist all edits or state changes
    // as after this call the process is likely to be killed.
}

// Sometimes called at the end of the full lifetime.
@Override
public void onDestroy()
{
    // Clean up any resources including ending threads,
    // closing database connections etc.

    super.onDestroy(); // Always call the superclass method at LAST.
}

 

خلاصه مطب: در متد های onRestoreInstanceState، onStop, onRestart, onStart، ابتدا باید Superclass صدا زده بشه و بعد کدهای شما قرار بگیره. اما در متدهای onDestroy, onPause, onSaveInstanceState, onResume ابتدا باید کدهای شما قرار بگیره و بعد متد Superclass صدا زده بشه.

عدم رعایت این اولویت ها گاهی باعث کندی، crash کردن، memory leak، ناهماهنگی در UI، باگهای DataSaving و امثالش میشه... پس حتماً رعایت کنید.

 

(شاید درصد کمی از برنامه ها باشند که از این قائده پیروی نمی کنند، اما اون هم با آگاهی کامل از محتوا و مکانیسم Superclass ها.)

 

منبع: پروفسور Andrew T. Campbell (و گوگل)

http://www.cs.dartmouth.edu/~campbell/cs65/lecture05/lecture05.html

#2 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- طبق گفته Sun، از دستورات System.runFinalizersOnExit() و Runtime.runFinalizersOnExit() استفاده نکنید، اینها منسوخ و Unsafe اعلام شدن:

JAVA-DOC: Because it is inherently unsafe. It may result in finalizers being called on live objects while other threads are concurrently manipulating those objects, resulting in erratic behavior or deadlock. While this problem could be prevented if the class whose objects are being finalized were coded to "defend against" this call, most programmers do not defend against it. They assume that an object is dead at the time that its finalizer is called. Further, the call is not "thread-safe" in the sense that it sets a VM-global flag. This forces every class with a finalizer to defend against the finalization of live objects!

Joshua Bloch: Never call System.runFinalizersOnExit or Runtime.runFinalizersOnExit for any reason: they are among the most dangerous methods in the Java libraries.

 

 

2- Handler یا Timer؟ (در شرایط کاربری یکسان)

Handler: براحتی reschedule میشه، هر اینترفیس Runnable ای رو میشه داخلش attach کرد، حافظه کمتری رو مصرف می کنه، بهترین گزینه برای update های UI هستش، از Multi-threading پشتیبانی می کنه، استثناهای پرتاب شده از task ها و thread هارو هندل میکنه، در ساخت Thread میشه Handler اون thread رو هم باهاش طراحی کرد، زمانی که دستگاه به حالت sleep بره کماکان به کارش ادامه میده!

Timer: قابلیت reschedule شدن نداره، فقط یک TimerTask رو میشه داخلش attach کرد، حافظه بیشتری رو اشغال میکنه، بهترین گزینه برای background-task ها هستش، نمی تونه UI رو update کنه، فقط با یک Thread کار میکنه(بقیه task ها باید queue بمونن تا کار اولی تموم بشه)، استثناهای task و thread رو هندل نمی کنه و فقط نابودشون میکنه(دیگر task ها رو هم اجرا نخواهد کرد)، زمانی که دستگاه به حالت sleep بره متوقف میشه.

 

3- آیا میدونید با فعال کردن خاصیت android:debuggable="true" در فایل AndroidManifest.xml پروسه Proguard غیرفعال میشه؟

ProGuard runs only when you build your application in release mode, so you do not have to deal with obfuscated code when you build your application in debug mode.

 

4- اگر به استثنا نوع UnknownHostException برخورد کردید و نتونستید این نوع استثنا رو catch کنید، تعجب نکنید. چراکه استثنای UnknownHostException از دسته java.net هستش درحالی که Exception از دسته java.lang!

راه ساده:

try
{
    // Codes.
}
catch (final java.net.UnknownHostException exception) // java.net
{
    // Handling codes.
}
catch (final java.lang.Exception exception) // java.lang
{
    // Handling codes.
}

 

5- با تغییر color scheme تصاویر به RGB_565 می تونید میزان حافظه اشغالی توسط تصویر رو کاهش بدید:

البته فقط کمی کیفیت تصویر پایین میاد...

BitmapFactory.Options _options = new BitmapFactory.Options();
_options.inPreferredConfig = Config.RGB_565;

دستور switch...

 

<?php

switch (1)
{
    case 1:
        $var = 'Test';
        echo ' in case 1 ';
    break;

    case 2:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 2 ';
    break;

    case 3:
        echo ' in case 3 ';
    break;
}
// Result: in case 1

switch (1)
{
    case 1:
    {
        $var = 'Test';
        echo ' in case 1 ';
    }

    case 2:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 2 ';
    break;

    case 3:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 3 ';
    break;
}
// Result:  in case 1 ($var is set) in case 2

switch (1)
{
    case 1:
        $var = 'Test';
        echo ' in case 1 ';

    case 2:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 2 ';
    break;

    case 3:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 3 ';
    break;
}
// Result:  in case 1 ($var is set) in case 2

switch (1)
{
    case 1:
        $var = 'Test';
        echo ' in case 1 ';

    case 2:
    {
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 2 ';
    }

    case 3:
        if (isset($var)) echo '($var is set)';
        echo ' in case 3 ';
    break;
}
// Result:  in case 1 ($var is set) in case 2 ($var is set) in case 3

در PHP، ظاهراً بودن یا نبودن اون گیومه ها {} هیچ تاثیری در روند اجرای برنامه نداره، بلکه این break هستش که تعیین کنندست... در حالی که در بیشتر زبانها (مثل java, pawn, c++ و...) می تونه حوزه/scope متغیر ها رو داخل هر case تعیین کنه.

توضیح رسمی C99 درباره دستور switch:

CASE: Case statements are only 'labels'. This means the compiler will interpret this as a JUMP DIRECTLY to the label.
BREAK: A break statement terminates execution of the smallest enclosing switch or iteration statement.

البته این یه نکته ریزه که هنوز خیلی از برنامه نویس ها ازش مطلع نیستن
من هم بعد از 1-2 ساعت تحقیق متوجه این موضوع شدم، چراکه مستندات خودشون هم به این نکته اشاره نکردن. (تا جایی که گشتم)