برنامه Git برای کار با repository، پنج پروتکل در اختیار ما گذاشته که هرکدوم مزایا و معایب خودشونو دارن... این پروتکل ها:
1- File (یا همون Local protocol)
2- HTTP (یا همون Dumb protocol)
3- HTTPS (یا همون Smart protocol)
4- SSh
5- Git
هستن. اما از کدوم پروتکل باید استفاده کنیم؟ کدوم پروتکل امنیت بیشتری داره؟ و کدوم پروتکل سرعت بیشتری داره؟
بطور خلاصه، اساس کار SSh-Key مبتنی بر رمزنگاری بر کلید عمومی هست. به این صورت که شما دو کلید ایجاد می کنید: یکی کلید عمومی(public key) و دیگری کلید خصوصی(private key). که در اینجا کلید عمومی نقش قفل رو داره و کلید خصوصی نقش کلید!
شما می تونید کلید عمومی(public key) خودتون رو به هر کسی بدید یا در هر جایی قرار بدید... چراکه تنها عملکردش رمزی کردن داده هاست و هیچ کارایی دیگه ای نداره. پس چیزی هم شما رو تهدید نمی کنه. کلید دیگه، کلید خصوصی هه(private key)، که شما نباید اون رو به کسی بدید! و عملکردش رمزگشایی داده هاست. (داده های رمزگذاری شده توسط کلید عمومی)
شیوه تعامل این دو کلید به این صورته که:
1- سرور/remote یک پیام کوتاه رو توسط کلید عمومی شما [که قبلاً بهش داده بودید رو] رمزگذاری و اون به کامپیوتر شما ارسال میکنه.
2- کامپیوتر شما، این پیام رمزگذاری شده رو دریافت و با کلید خصوصی شما اون رو رمزگشایی میکنه و اون رو به سرور/remote ارسال می کنه.
3- در نهایت، سرور/remote هویت شما رو [از نظر مالک کلید خصوصی] شناسایی میکنه و بلافاصله دسترسی های لازم رو به شما اعطا می کنه. بهمین سادگی!
نکته: SSH ارتباطی به SSL نداره.
فهرست/مندرجات:
بطور خلاصه، اساس کار SSh-Key مبتنی بر رمزنگاری بر کلید عمومی هست. به این صورت که شما دو کلید ایجاد می کنید: یکی کلید عمومی(public key) و دیگری کلید خصوصی(private key). که در اینجا کلید عمومی نقش قفل رو داره و کلید خصوصی نقش کلید!
شما می تونید کلید عمومی(public key) خودتون رو به هر کسی بدید یا در هر جایی قرار بدید... چراکه تنها عملکردش رمزی کردن داده هاست و هیچ کارایی دیگه ای نداره. پس چیزی هم شما رو تهدید نمی کنه. کلید دیگه، کلید خصوصی هه(private key)، که شما نباید اون رو به کسی بدید! و عملکردش رمزگشایی داده هاست. (داده های رمزگذاری شده توسط کلید عمومی)
شیوه تعامل این دو کلید به این صورته که:
1- سرور/remote یک پیام کوتاه رو توسط کلید عمومی شما [که قبلاً بهش داده بودید رو] رمزگذاری و اون به کامپیوتر شما ارسال میکنه.
2- کامپیوتر شما، این پیام رمزگذاری شده رو دریافت و با کلید خصوصی شما اون رو رمزگشایی میکنه و اون رو به سرور/remote ارسال می کنه.
3- در نهایت، سرور/remote هویت شما رو [از نظر مالک کلید خصوصی] شناسایی میکنه و بلافاصله دسترسی های لازم رو به شما اعطا می کنه. بهمین سادگی!
فهرست/مندرجات:
نرم افزار Git (گیت) ویندوز دو نوع برنامه داره، یکی Git-BASh و دیگری Git-GUI.
Git-BASh: شبیه محیط Terminal/DOS یا سیاه و سفید هستش که همه فعالیت ها داخلش بکمک دستورات متنی توسط کاربر انجام میشن و معمولاً بر روی نرم افزار BASh یا Command Prompt و نرم افزار OpenSSh/PuTTY سوار هستش.
Git-GUI: شبیه محیط گرافیکی(فرم دار) هستش که همه فعالیت ها داخلش بکمک عناصر گرافیکی(Button, menu, textbox) انجام میشه. ولی در پشت پرده با نرم افزارهایی مثل PERL, OpenSSh/PuTTY, MinGW, BASh, TCL و غیره... در تعامل هستش.
