دیاگرام: از سورس Java تا برنامه Java

 

این دیاگرام رو درست کردم تا روند(internals) کامپایل، تولید و اجرای برنامه های جاوا رو نشون بده:
 

برای بزرگنمایی کلیک کنید

Java internals, Java structure, JVM internals, ساختار جاوا، ساختمان جاوا
یکی از کاملترین و دقیق ترین دیاگرامهای Java/JVM internals  موجود در اینترنت هستش

اطلاعات بیشتر:

http://blog.jamesdbloom.com/JVMInternals.html

https://dzone.com/articles/understanding-jvm-internals

https://www.cubrid.org/blog/understanding-jvm-internals/

مقایسه الگوریتم binary search مقابل الگوریتم linear search

💡 مقایسه سرعت الگوریتم binary search مقابل الگوریتم linear search برای آرایه های مرتب شده(sorted)

(برای آرایه های عددی سنگین)

 

$needle = range(1, 500000);

 

❌ Linear search algorithm

function search(array $numbers, $needle)
{
   $_totalItems = count($numbers);

   for ($i = 0; $i < $_totalItems; $i ++)
   {
      if ($numbers[$i] === $needle)
      {
         return TRUE;
      }
   }

   return FALSE;
}

📊 نتیجه(ms)
0.031199932098389
0.031199932098389
0.031199932098389
0.031199932098389
0.031199932098389
0.031199932098389
0.031200170516968
0.031200170516968
0.046799898147583
0.046800851821899

 

✅ Binary search algorithm

function search(array $numbers, $needle)
{
   $_low = 0;
   $_high = count($numbers) - 1;

   while ($_low <= $_high)
   {
      $_middle = (int) (($_low + $_high) / 2);
      if ($numbers[$_middle] > $needle)
      {
         $_high = $_middle - 1;
      }
      else if ($numbers[$_middle] < $needle)
      {
         $_low = $_middle + 1;
      }
      else
      {
         return TRUE;
      }
   }

   return FALSE;
}

📊 نتیجه(ms)
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0
0.0

 

x64 Hardware
32bit OS
PHP 5.6 CLI

کد از کتاب "PHP 7 Data Structures and Algorithms"

اسلام آمریکایی

exit و مصرف حافظه در PHP

 

ظاهراً در PHP هرچیزی بعد از دستور exit بصورت ناقص(؟) پردازش میشه ولی بصورت کامل حافظه مورد نیازش رو allocate میکنه...

 

خروجی یک صفحه ساده:

<?php

echo memory_get_usage();

// 217992

 

خروجی یک صفحه متغیر دار ولی exit شده:

<?php

echo memory_get_usage();

// 220552

exit; // <---------- !!

$simpleVar = 'abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
$simpleVar .= '​abcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabcdabbcdabc​dabcdabcdabcdabcdabcd';
echo $simpleVar; 

...

من خودم رای باطله انداختم، اما:

 

 

Tab یا Space

مسله indentation در کدنویسی جزییه و بیشتر شخصیه... ولی گفتن نکاتی درموردش خالی از لطف نیست

اول اینکه بیشتر Coding-style های موجود در اینترنت بروزرسانی نمیشن یا برای ویرایشگرها و مانیتورهای قدیمی طراحی شدن... یا حتی ناقص هستن! دوم اینکه چقدر خوب بود اگر مرجع رسمی براشون وجود داشت تا یک الگو، الگوی همگان میشد. نه اینکه هر شرکت و تیمی سبک انحصاریش رو طراحی و تعیین کنه و اسمشو بذاره قرارداد/convention رسمی

فکر کنید برنامه نویسایی که با دو یا چند زبان مختلف برنامه نویسی میکنن، برحسب عادت چقدر براشون سخته که از قوائد مختلف پیروی کنن...

Tab:

• سایزش در هر ویرایشگر و کامپیوتری متفاوته. (در یکی به اندازه 3 فاصله، در دیگری 4 در دیگری 5 و...)
• میشه گفت Dynamic هستش و سایزش براحتی با تنظیم کردن سیستم/ویرایشگر قابل تبدیله.
• در بعضی از پرینترها نادیده گرفته میشه، درنتیجه قالب کدها بهم میریزه.
• Tab با سایز 3، یک کاراکتره.
• معمولاً حذف و اضافه کردن Tab زمان کمتری صرف میکنه.
• فلسفه وجود Tab برای tabulation/جدول بندی و پرش هستش.
• در صفحات استاتیک وب، Tab پرفورمنس (جزیی) بالاتری در Load شدن داره. 
• برای indentation کردن کلیدکمتری لازمه تا فشار داده بشه. (مگر ویرایشگرهای حرفه ای)
• در بعضی از ویرایشگرهای تحت وب هنگام copy/paste نادیده گرفته میشه.
• همتراز/Alignment کردن توسط Tab بهتر انجام میشه.

Space:

• اندازش در همه ویرایشگرها و کامپیوتر ها ثابته.
• میشه گفت Static هستش و معمولاً سایزش توسط تنظیمات قابل تبدیل نیست. (مگر ویرایشگرهای حرفه ای)
• در همه پرینترها اعمال میشه، پس قالب کدها بهم نمیریزه.
• Space با سایز 3، 3 کاراکتره.
• معمولاً حذف و اضافه کردن Space زمان بیشتری صرف میکنه.
• فلسفه وجود Space برای قراردادن فضای خالی هستش.
• در صفحات استاتیک وب، Space پرفورمنس (جزیی) پایینتری در Load شدن داره. 
• در هیچ کدوم از ویرایشکرهای تحت وب هنگام copy/paste نادیده گرفته نمیشه.
• برای indentation کردن کلید بیشتری لازمه تا فشار داده بشه. (مگر ویرایشگرهای حرفه ای)
• همتراز/Alignment کردن توسط Space سخت تر انجام میشه.

پیشنهاد من: SPACE با سایز 3 کاراکتر

#5 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- فراموش نکنید که مقدار صفت android:updatePeriodMillis در تگ <appwidget-provider فایل xml/widget_info.xml بیانگر تایمری هست که کالبک onUpdate کلاس ویدجت صدا زده میشه.

 

2- در metadata ویدجت، مقدار صفت android:minHeight و android:minWidth تعیین کننده حداقل اندازه ویدجت هستش که باید 72dp (یعنی 1x1) باشه. ولی صفت android:layout_width و android:layout_height در layout ویدجت، تعیین کننده اندازه کنونی ویدجت هستش.

 

3- از انجایی که List متدی برای اضافه کردن عنصر نداره و سایزش هم ثابت هست، برای تبدیل Array به ArrayList باید به این روش عمل کنید:

ArrayList<String> _arrayList = new ArrayList<String>(Arrays.asList(myArray));

 

4- برای چک کردن وجود یک مقدار در آرایه کافیست به این صورت عمل کنید:

Arrays.asList(myArray).contains(targetValue);

 

5- نکته جزیی: فراموش نکنید که HashMap در جاوا در واقع همون data structure هستش و نه آرایه!

نژادپرستی

به نقل از روحانی "سید مهدی صدر ساداتی":

 

دوستی گفت: من از تازی(عرب) بدم میاد!! ما از نسل کوروشیم، منشور کوروش را خوانده ای؟

گفتم: کوروش آدم خوبی بوده؟

گفت: بله

گفتم: کوروش بین افراد جامعه تبعیض نژادی قائل میشد؟

کمی مکث کرد و چاره ای نداشت که بگوید: نه

گفتم: پس تو چرا اینطور شدی؟

 

 

Encoding Vs Encryption Vs Hashing Vs Obfuscation

در دنیای امنیت اطلاعات(Information security)، اصطلاحاتی مثل فرمت دهی (Encoding) ، رمزنگاری (Encryption) ، هشینگ (Hashing) و مبهم‌ سازی (Obfuscation) بسیار به کار میرن... این تکنیک‌ ها هر کدوم برای اهداف مختلف طراحی شدن و راه ها(الگوریتم‌ ها) مختلفی هم برای پیاده‌ سازی اونها وجود داره. شاید اولش کمی گیج‌ کننده باشه، ولی در واقع هر کدوم از این تکنیک‌ ها کاربرد خاص خودش رو دارن و اصلاً ارتباطی با هم ندارن!

توی این مقاله سعی کردم به زبان ساده توضیح بدم که هر کدوم دقیقاً چیکار میکنن، چه الگوریتم‌ هایی دارن و چرا باید بدونیم که کدوم رو کی استفاده کنیم.

#4 - نکات و اصول مهم در برنامه نویسی Java/Android

1- برای رفع خطای OutOfMemory هنگام کار با تصاویر راه های زیر رو دنبال کنید:

- مقدار خاصیت largeHeap در فایل مانیفست رو true قرار بدید.

- سعی کنید از LRU cache manager استفاده کنید.
- تصاویر رو compress کنید.
- کدهارو بررسی کنید که memory leak رخ نداده باشه. (که 90% بخاطر بی توجهی به  activity life cycle رخ میده)
- برای سرویس ها و Toast ها از ApplicationContext استفاده کنید.
- دقت کنید که broadcast receiver ها رو Unreg کنید.
- همه Observer ها رو بعد از استفاده delete کنید.
- همه resource ها رو(مثل XML) بعد از استفاده destroy کنید.

مقاله کامل و قابل فهم از حافظه Stack و حافظه Heap.

 

2- مقدار صفت android:targetSdkVersion در تگ uses-sdk فایل AndroidManifest.xml، به دستگاه با نسخه مشابه SDK فرمان میده که سیستم compability رو غیرفعال کنه. بنابراین سرعت پردازش برنامه افزایش و کارایی برنامه بهبود پیدا می کنه.

 

3- یادتون باشه که synchronized و Thread-Safe در جاوا یک مفهوم دارن: دسترسی همزمان به کد توسط چند Thread بدون بروز مشکلات. یعنی کد/متد synchronized اجازه دسترسی همزمان چند Thread به کد/متد رو نمیده، پس Thread ها باید نوبتی به کد/متد دسترسی پیدا کنن بنابراین آخرین وضعیت کد/متد در همه Thread ها مشترک هستش.

نکته: این مسئله فقط در مورد برنامه های Multi-Thread صدق میکنه و نه Single-Thread.

 

4- برای حل مشکل minSdk(API x) != deviceSdk(API y) در Android Studio یکی از راه های زیر رو دنبال کنید:

راه اول: داخل گوشی/emulator به مسیر Settings -> منوی Developer options برید و گزینه USB debugging رو فعال کنید.
راه دوم: زمانی که گوشی/emulator رو وصل می کنید، داخل گوشی پنجره Allow USB Debugging باز میشه که حاوی fingerprint هم هست... اون رو ALLOW کنید.
راه سوم: مطمعن شید که حافظه گوشی/emulator پر نشده باشه... اگر شده خالیش کنید.
راه چهارم: داخل گوشی/emulator به مسیر Settings -> منوی Storage برید و از بالا options رو باز کنید، سپس گزینه USB computer connection رو بزنید و نهایتا Media device MTP رو فعال کنید. (اگر درست نشد، Camera device رو فعال کنید)
راه پنجم: نسخه targetSdkVersion و compileSdkVersion رو یکی کنید.
راه ششم: فایل build.gradle رو باز کنید و مقدار عددی minSdkVersion رو به مقدار عددی deviceSdk تغییر بدید.
راه هفتم: داخل Android Studio به منوی Tools -> گزینه Android برید و ADB Integration رو فعال کنید.
راه هشتم: داخل Android Studio به قسمت Build Tools Version برید و نسخه رو به مقدار عددی minSdk یا deviceSdk تغییر بدید.
راه نهم: کلاً از device های سری Preview, N, L استفاده نکنید.